ದಾರಿ ಕೂಡುವಲ್ಲಿ..

ಇದು ನನ್ನದಲ್ಲದ ಕವಿತೆ. ಬಾಲ್ಕನಿ ಗೆ ಬಂದು ಕುಳಿತಿತ್ತು. ನಂಗೆ ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದರಿಂದ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೂ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳೋಣ ಅಂತ. ಯಾರದ್ದು ಅಂತ ಕೇಳಬೇಡಿ. ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದಷ್ಟೇ ನನಗೂ.
….. just enjoy!

ದಾರಿ ಕೂಡುವಲ್ಲಿ..

ಬೆಳಕು ಮೂಡುವ ಘಳಿಗೆ
ಕಣ್ಣ ಬಿಚ್ಚಿದರೆ
ರೆಪ್ಪೆಗಳಗಿಂದ ಹಾರಿದ ಕನಸು
ಬೆಳಕಿನ ಬಣ್ಣಗಳಲ್ಲಿ ಲೀನ

ಇಲ್ಲ, ಬೆಳಗಿಗೆ ಬಣ್ಣ ತುಂಬಿ
ಬಿಸಿಲ ತೋರಿದ್ದೂ ಅದೇ ಇರಬಹುದು

ದಿನದುದ್ದಕೂ ಕನಸ ಹುಡುಕುತ್ತ
ಹೊರಟ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ
ಸಿಕ್ಕ ವಾಸ್ತವವನ್ನೆಲ್ಲ ಹೆಕ್ಕುತ್ತ
ದೂರ ನೋಡಿದರೆ
ಬಿಸಿಲಿಗಾಗಲೇ ಸುಸ್ತು ಹೊಡೆದು
ಮತ್ತದೇ ಬಣ್ಣಗಳ ಆಟ

ಸೂರ್ಯ ಮುಳುಗುವ ಹೊತ್ತು
ತಂಪಾಗಿ ನಡೆದುಬಿಡುತ್ತೇನೆ
ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಬಿರುಸೆಲ್ಲ ನಿಧಾನ
ನಿಧಾನವಾಗಿ ಇಳಿವಲ್ಲಿ
ಕುಳಿತು ಸಾಯಂಕಾಲ ಸವಿಯುತ್ತೇನೆ

ಗಾಳಿ ತನ್ನಿರುವ ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುವಾಗ
ಕುಳಿತಲ್ಲೆ ಕದಲಿ ಖುಷಿಯಾಗಿ
ಸುಳಿಯಾಗುವ ಮುಂಗುರುಳ ತೀಡಿ
ಹಗುರಾಗಿ ಹೊರಡುತ್ತೇನೆ
ಬೆಳಕು ದಾರಿ ಕೂಡುವಲ್ಲಿ

ನಾನವಳಲ್ಲ….

ಒಂದು ಕಡೆ ಬ್ಲಾಗಿನ ಹೂಳೆತ್ತುವ ಕಾರ್ಯ ಭರದಿಂದ ಸಾಗಿದೆ. ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಕೆಸರೆರೆಚಾಟ ಮುಂದುವರೆದೇ ಇದೆ. ಮತ್ತೆಲ್ಲೋ ಬ್ಲಾಗಿಗರು ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಾನು ನನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ಬಾಲ್ಕನಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಕೆನೆ ಕಾಫಿ ಹೀರೋಣ ಅಂದ್ರೆ ನೀನ್ಯಾಕೆ ದೂರ ಅಂತ ನಂಗೂ ಒಂದು ತಲೆಬಿಸಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡಿದೆ. ನಾನು ನಾನೇನಾ? ಅಥವಾ ನಾನು ಅವಳಾ? ಇಲ್ಲಾ, ಅವಳೇ ನಾನಾ? ಫುಲ್ ತಲೆಬಿಸಿ. ನಂಗೂ ಹೇಳಿ ಹೇಳಿ ಸಾಕಾಯ್ತು.

ಈಗ ವಿಷ್ಯ ಏನಪ್ಪಾ ಅಂದ್ರೆ, ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ ವೆಬ್ ಸೈಟ್ ಗೆ ಹೋದರೆ ನಿಮಗೆ ವೈಶಾಲಿ ಹೆಗಡೆ ಅನ್ನುವವರ ಬರಹಗಳು ಸಿಗುತ್ತೆ. ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆಯ ಬರಹಗಾರರ ಬಳಗದಲ್ಲಿ ಅವರೂ ಒಬ್ಬರು. ಚಂದದ ಕವಿತೆಗಳನ್ನೂ ಬರೀತಾರೆ.

ಈಗ ಕನ್ಫ್ಯೂಷನ್ನು ಏನಂದ್ರೆ ನಾನವಳಲ್ಲ! ತುಂಬಾ ಜನ ನಂಗೆ ಕೇಳಿದ್ರು. ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆಗೆ ಬರೆಯೋ ವೈಶಾಲಿ ಹೆಗಡೆ ನೀವೇನಾ ಅಂತ. ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಹೆಸರು, ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಹೊರದೇಶದಲ್ಲಿರುವವರೂ ಆಗಿದ್ದರಿಂದ ಈ ಗೊಂದಲ ಆಗಿರಬಹುದು. ಬಹುಶಃ ನನ್ನ ಈ ಅನುಭವ ಅವರಿಗೂ ಆಗಿರಲಿಕ್ಕೆ ಸಾಕು. ಹಾಗಾಗಿ ದಯವಿಟ್ಟು ಕನ್ಫ್ಯೂಸು ಆಗ್ಬೇಡಿ 🙂 ನಾನವಳಲ್ಲ…. ಏನೋ..ಚಿಕ್ಕದೊಂದು ಬ್ಲಾಗು ಅಂತ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಬಾಲ್ಕನಿಲಿ ಕಾಫಿ ಕುಡ್ಕೊಂಡು, ಹಾಡು ಕೇಳ್ಕೊಂಡು ಹಾಯಾಗಿದ್ದೆ. ಇದೇನೋ ಹೊಸ ಗೊಂದಲ ಮೈಮೇಲೆ ಬಿತ್ತು. ಈಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಓಕೆ… ಇದನ್ನ ಹೇಳಿದ್ಮೇಲೆ ತಲೆಬಿಸಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತೆ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿದೀನಿ.

ಕಾಫಿ ಆರೋಯ್ತು  😦  😦

– ವೈಶಾಲಿ

ಕಾಯುವುದೆಂದರೆ…..

ಕಾಯುವುದೆಂದರೆ ಕರಗುತ್ತಿರುವಂತೆ
ನನಗನ್ನಿಸಲಿಲ್ಲ ಹಾಗೆ

ಕರಗುವುದಾದರೆ ಮೊದಲು ಮೆದುವಾಗಬೇಕು
ನಂತರ ಹನಿ
ಹನಿಯಾಗಿ ಕೆಳಗಿಳಿಯಬೇಕು
ಮೆಲ್ಲನೆ ಹರಿದು ಹಗುರಾಗಬೇಕು
ಅದೆಲ್ಲ ಆಗು ಹೋಗುವ ಮಾತೆ?

ಕಾಯುವಾಗೆಲ್ಲ ಕಿಡಿಯಾಗುತ್ತೇನೆ ನಾನು
ಅದು ಜಡ್ಡುಗಟ್ಟುವ ಕ್ರಿಯೆ
ಕುಳಿತಲ್ಲೇ ನಿದ್ದೆ ಹೋಗಿದ್ದೇನೆ ಕೂಡ

ಕಾದಂತೆಲ್ಲ ಕಳಿಯುತ್ತದೆ ಮನ
ನನಗನ್ನಿಸಲಿಲ್ಲ ಹಾಗೆ
ಮನದೊಂದಿಗೆ ತಲೆಯನ್ನೂ ಕಾಯಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಿದೆ
ಕಣ್ಣ ರೆಪ್ಪೆಗಳಿಗೀಗ ಭಾರಕ್ಕೆ ಶಕ್ತವಲ್ಲ

ಕಾಯುವಿಕೆಯೆಂದರೆ ಕಡಲಾಗುವಿಕೆ
ಎಷ್ಟು ಈಜಿದರೂ ಬಾರದ ತೀರ
ಬಗೆಹರಿಯದ ನೀರವತೆ
ಒಳಹೊರಗೆಲ್ಲ ಮೌನ,
ಮಾತು ಕೊಂದ ನಂತರದ ಖುಷಿ

ಕಾಯುವುದೆಂದರೆ ಕೆನೆಗಟ್ಟಿದಂತೆ
ಪದರು ಪದರಾದ ಸಿಟ್ಟು ಅಸಹನೆ
ಕೈ ತಪ್ಪಿದ ತಾಳ್ಮೆ
ಕಾಯುವುದೆಂದರೆ ಕೆಟ್ಟು ಹೋದ ಗಡಿಯಾರ…..

Cheers!

 

 

ಕೆನೆ ಕಾಫಿ ಹದಗೊಂಡಿದೆ!

ಪುಟ್ಟದೊಂದು ಬಾಲ್ಕನಿ, ಮುಳುಗುತ್ತಿರುವ ಸೂರ್ಯ, ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲಷ್ಟು ಕನಸುಗಳು, ಮುಗಿಯದ ನೆನಪುಗಳು.. ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಗಜಜಿತ್ ರ ಸುಂದರ ಗಜ್ಹಲ್, ಮತ್ತು ಒಂದು ಕಪ್ ಕೆನೆ ಕಾಫಿ….
ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು ನೀವು ಮತ್ತು ಅಕ್ಷರಗಳು..

ವರುಷ ಕಳೆದು ಹೋಯಿತು..
ಬ್ಲಾಗಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು.. ಅಕ್ಷರಗಳ ಸಲುಗೆ ಪಡೆದು.. ಓದುಗರ ಮನಸ್ಸಿಗಿಳಿದು..

ಹಾಲು ಬಿಸಿ ಮಾಡಿ, ಎರಡೇ ಎರಡು ಸ್ಪೂನ್ ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕಿ, ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಫಿ ಪುಡಿ, ಸಾಕಷ್ಟು ಕೆನೆ ಬೆರೆಸಿ ಹೆದರುತ್ತಲೇ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ನಾನಂದುಕೊಂಡಷ್ಟು ಸೂಪರ್ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲವಾದರೂ ಅಷ್ಟೇನೂ ಕೆಟ್ಟ ಕಾಫಿ ಕೂಡ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ ಅಂದುಕೊಳ್ತೀನಿ. ಕಾಫಿಯ ಪರಿಮಳ ಮಾತ್ರ ಜೋರಾಗಿಯೇ ಇತ್ತು ಅನ್ನೋದು ನೀವು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬಾಲ್ಕನಿಯಲ್ಲಿ ಇಣುಕಿದ್ದು ನೋಡಿ ಖಾತ್ರಿಯಾಗಿದೆ!

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆಗುವ ಮುನ್ನದ ಒಂದಷ್ಟು ‘ಸೀನ್’ ಗಳನ್ನೂ ಹೇಳಿಯೇಬಿಡ್ತೇನೆ. ಚಿಕ್ಕವಳಿದ್ದಾಗಿನಿಂದಲೂ ನಂಗೆ ಅನಿಸಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಗೀಚುವ, ಕವಿತೆಯಂತಹ ಸಾಲುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಬರೆದು ಬರೆದು ಬಿಸಾಕುವ ಚಟವಿತ್ತು. ಹಾಗೂ ಅದು ನಂಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತಿತ್ತು! ಯಾವತ್ತೋ ಒಂದಿನ ಒಲೆಗೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಅಂತಹ ಕವಿತೆಯೊಂದು ಅಕಸ್ಮಾತಾಗಿ ನಮ್ಮಮ್ಮನ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕು, ಅದು ನಮ್ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಜಗಜ್ಜಾಹೀರಾಗಿ.. ನಾನು ವಿಶೇಷ ಗೌರವವೊಂದು ಸಿಕ್ಕ ಫೋಸು ಕೊಟ್ಟು ಓಡಾಡಿದ್ದು ಹಳೇ ಕಥೆ. …

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆದ ಮೇಲೂ ಕವಿತೆಗಳೆಲ್ಲ ಅಡಗಿಯೇ ಕುಳಿತಿದ್ದವು. .. ನನ್ನ ಹುಡುಗ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಎಂಟ್ರಿ ಕೊಡುವ ತನಕ!
ನಂತರ ಕವಿತೆಗಳೆಲ್ಲ ಹನಿಗಳಾಗಿ ಆ ಹನಿಗಳೆಲ್ಲ sms ಗಳಾಗಿ…. ಈಗದು ಫ್ಲಾಶ್ ಬ್ಯಾಕ್! 🙂

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕಂತೆ ಪುರಾಣದ ನಂತರ ಮದುವೆಯೂ ಆಯ್ತು. ಇನಿಯ ‘ಪತಿ’ಯಾದ. ಪಟ ಪಟ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ನಾನು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳೇ ‘ಬೋಲ್ತಿ ಬಂದ್’ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಬಿಟ್ಟೆ. ಮಾತೆಲ್ಲ ಕರಗಿ ಮೌನ ಮೊದಲಾಯ್ತು. ನನ್ನ ಮನದ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಇಣುಕಿ ಬೋರಾಗಬೇಡ ಪ್ರಿಯೆ ಅಂದ ನನ್ನವ ಬ್ಲಾಗಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆಸಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಮೌನವಾದ. ನಂತರದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲ ನಾನು ನೀವು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಕನಿ!

ಹಾಗಾಗಿ ಮೊದಲ thanx ನನ್ನವನಿಗೆ, ಜೊತೆಗೆ, ಮಾಡಿಟ್ಟ ಕಾಫಿ ಕೊಡಲು ಹಿಂಜರೀತಾ ಕೂತಿದ್ದ ನನ್ನ ಏಳಿಸಿ ಬಾಲ್ಕನಿಗೆ ಕಳಿಸಿದ ಗೆಳತಿ ಸೌಪರ್ಣಿಕ ,ಗೆಳೆಯ ಸೀತಾಳಭಾವಿಗೆ ಹಾಗೂ ಎಷ್ಟೇ ಕೆಟ್ಟ ಕಾಫಿ ಕೊಟ್ಟರೂ ಬೇಸರಿಸದೆ ಕುಡಿದ ನಿಮಗೆ ತುಂಬಾ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಯ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸು !

ಇವೆಲ್ಲದರ ಮಧ್ಯೆ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಬಾಲ್ಕನಿ ಬದಲಾಗಿದೆ.

ಪುಟ್ಟದೊಂದು ಕಪ್ ಕೆನೆ coffee ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸವಿಯುತ್ತ ಕೂರೋಣ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವಾಗಲೇ ಬಾಲ್ಕನಿಯ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆಯಲೂ ಪುರುಸೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ ಮತ್ತೆ ದೇಶ ಬಿಟ್ಟು ಹಾರಿ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ 😦

ಯುರೋಪಿನ ಚಳಿಯಲ್ಲಿ ಗಡಗಡ ನಡುಗುತ್ತ ಬ್ಲಾಗಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದ ನಾನು ಮರಳಿ ನನ್ನೂರಿಗೆ ಬಂದ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ ಇರುವಾಗಲೇ ಮತ್ತೆ ಸಮುದ್ರ ದಂಡೆಯ ದೇಶಕ್ಕೆ ಬಂದು ಕುಳಿತಾಗಿದೆ. ಸಮುದ್ರ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಂಗತಿ ಕೂಡ . ಖುಷಿಯೇನಂದರೆ ನನ್ನೂರಲಿ ಮುಚ್ಚಿದ್ದ ಬ್ಲಾಗಿನ ಬಾಗಿಲು ಮತ್ತೆ ಇಲ್ಲಿ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆಂಬುದು. ಮೌನದಲ್ಲಿ ಅಕ್ಷರಗಳು ಜೊತೆಯಾದಷ್ಟು ಇನ್ನಾರೂ ಜೊತೆಯಾಗಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೇ?

ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ವರುಷ ತುಂಬಿ ವಾರ ಕಳೆದುಹೋಯಿತು. ಹಾಗೂ ನಾನಿದನ್ನ ಮರೆತಿದ್ದೆ. ವರ್ಷ ಪೂರೈಸಿದ್ದು ಸಾಧನೆಯೇನು ಅಲ್ಲವಾದರೂ ಎಲ್ಲೋ ಕುಳಿತಿದ್ದ ನನಗೆ ಬರಹಗಳು ಜೊತೆಯಾಗಿದ್ದು, ಮನಸಿನ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದ್ದ ಭಾವಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಅಕ್ಷರಕ್ಕಿಳಿಸಿದ್ದು, ನಿಮ್ಮೊಡನೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದು, ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನೀವದನ್ನು ತುಂಬು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮನದಾಳಕ್ಕಿಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಖುಷಿಕೊಟ್ಟ ಸಂಗತಿ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಿಮಗೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳೋದು ಕರ್ತವ್ಯ ಕೂಡ. ಅಲ್ವೇ? ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ.

ಈ ಪ್ರೀತಿ ನಮ್ಮೊಡನೆ ಸದಾ ಇರಲಿ. ಮಳೆಯ ನಂತರದ ತಂಪಿನಂತೆ.. ರಾತ್ರಿಯ ಸುಂದರ ಕನಸುಗಳಂತೆ…ಕಾಫಿಯ ಘಮದಂತೆ….

-ವೈಶಾಲಿ.

ಕಳೆದ ರಾತ್ರಿಯ ಕನವರಿಕೆಗಳು!

ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ
ಕತ್ತಲ ಚೀಲವೊಂದನ್ನಿಟ್ಟು ನಡೆದ ಸೂರ್ಯ
ತೆರೆದು ನೋಡಿದರೆ ಎಣಿಸಲಾರದಷ್ಟು ಕನಸುಗಳಿದ್ದವು
ಜೊತೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪ ಸೇರಿಸಿ ಪೋಣಿಸಿದೆ
ಕೊರಳಲ್ಲೀಗ ನಗುವ ಹಾರವಿದೆ!

++++++++++++++++++++++++++++

ಮುಂಜಾವಿನ ಬೆಳಕ ಪರದೆಯ ಹಿಂದೆ
ಕನಸುಗಳ ಮೆರವಣಿಗೆ
ರಾತ್ರಿಯರಮನೆಯ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತ ಸೂರ್ಯ
ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕನಸು ಕದಿಯುತ್ತಾನೆ!

+++++++++++++++++++++++++++

ಮುಗಿಯದ ದಾರಿ, ತಿರುವಲ್ಲಿ ಕತ್ತಲು
ದಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ದೆಸೆಯಿಲ್ಲ
ದೂರದಲ್ಲೊಂದು ಬೆಳಕು, ಜೊತೆಗಷ್ಟು ಕನಸು
ಸುಮ್ಮನೆ ಬಳಿ ಬಂದು ದಿಟ್ಟಿಸಿದೆ
ಅದು ನೀನು!

+++++++++++++++++++++++++

ಅವನು ಮೋಡವಾದ
ನಾನು ಮಿಂಚಾದೆ
ಎದುರು ಬದರಾಗಿದ್ದು ಒಂದೇ ಕ್ಷಣ
ಆತ ಹನಿ ಸುರಿಸಿ ಕರಗಿ ಹೋದ
ನಾನು ಬೆಳಕು ನೀಡಿ ಒಂಟಿಯಾದೆ…..

++++++++++++++++++++++++

 ನನ್ನ ಕನಸುಗಳ ಹಾದಿಗೆ ಕಾಲಿಡುವ
ಮುನ್ನ ನಕ್ಕುಬಿಟ್ಟೆಯೇಕೆ?
ಬೆಳದಿಂಗಳಿಗೆ ಜಾಗವಿಲ್ಲವೆಂದು
ಚಂದ್ರ ಮುನಿದಿದ್ದಾನೆ!

++++++++++++++++++++++++

ನನಗಿನ್ನು ಕನಸುಗಳು ಕಾಡುವುದಿಲ್ಲ
ಅವುಗಳಿಗೆ ನಿನ್ನ ರಾತ್ರಿಗಳ
ವಿಳಾಸ ನೀಡಿದ್ದೇನೆ!

ಐ ಮಿಸ್ ಯು !

                                                             

 ಬಾಲ್ಕನಿ ತುಂಬಾ ದಿನಗಳಿಂದ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ. ಮನಸ್ಸು ಕೂಡ. ಕೊರೆವ ಚಳಿಯ ದೇಶದಿಂದ ಮರಳಿ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಬಿಸಿಗೆ ಬಿದ್ದಾಗಿದೆ. ರಸ್ತೆಯ ತಿರುವಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ನೋಡಿದರೆ ದಾರಿ ತುಂಬ ದೂರ. ತಿರುಗಿ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದರೆ ಇಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಗುರುತೇ ಇಲ್ಲ… ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದಾಗ ಕಾಡಿದ್ದು ಕೆಲ ಬಿಂಬಗಳು ಮಾತ್ರ…..

ಶೆಹರ್ ಕಿ ಭೀಡ್ ಮೇ ಗುಮ್ ಹೋಗಯಿ ಸಬ್ ಆವಾಜೇ
ಅಪನೀ ಪಾಯಲ್ ಕಿ ಝಾನಕಾರ್ ಕಂಹಾ ಲಾವೂ
ಕ್ಯಾ ವೋ ದಿನ್ ಥಿ ಕಿ ಖಾಮೋಷಿ ಭಿ ಸಜಾ ದೇತಿ ಥೀ
ಔರ ಮೇ ದರೋ ದೀವಾರ್ ಕಂಹಾ ಲಾವೂ…

ನಾನು ಮೌನವಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ಕರೆದು ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಜಗಜಿತ್ ರ ಹಾಡುಗಳು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಕನಿ. ಮನದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಗುರುತು ಮೂಡಿದ್ದು ಇಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ. ಕಂಡ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕವಿಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಬೇಸರಗಳು ಇಲ್ಲಿಂದ ತಿರುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದು ಅಪರೂಪ . ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾತು, ಗುಟ್ಟುಗಳೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿದ್ವನಿಯಾಗಿದ್ದಿಲ್ಲ….

  ಬೇಸರದೊಳಗಿನ ಬೇಸರವೆಂದರೆ ನನ್ನ ಹೊಸ ಮನೆಗೆ ಬಾಲ್ಕನಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಎದೆಯೊಳಗಿನ ಭಾರವನ್ನೆಲ್ಲ ಬೇಜಾರಿಲ್ಲದೆ ಬಾಲ್ಕನಿಗೆ ಬಿಸಾಡಿ ಹಗುರಾಗುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನದೀಗ ಬಾಲ್ಕನಿಯಿಲ್ಲದ ಬದುಕು!  ಮಾತುಗಳೆಲ್ಲ ಈಗ ನನ್ನೊಳಗೆ ಅನಾಥವಾಗಿವೆ. ಆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವರಿಲ್ಲದೆ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಿವೆ.   ಮೌನ ಮತ್ತಷ್ಟು ಮೌನವಾಗಿದೆ. ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಾಡುಗಳಿಗೆಲ್ಲ ವೇದಿಕೆಯೇ ಇಲ್ಲ.  ಬಾಲ್ಕನಿಯಿಲ್ಲದೆ, ಬಾಲ್ಕನಿಯೊಳಗಿನ ನಾನಿಲ್ಲದೆ ಜಗಜೀತರ ಗಜ್ಹಲ್ ಗಳೆಲ್ಲ ಹಾಡುಗಳಾಗಿಬಿಟ್ಟಿವೆ!! 

ಸುತ್ತಲೂ ಮರಗಳಿವೆ.  ಅದರೊಟ್ಟಿಗೆ ದಿನವಿಡೀ ಸುಮ್ಮನಿರದ ಕೋಗಿಲೆಗಳಿವೆ.  ನಡೆದು ಹೊರಟರೆ ಬೆಂಗಳೂರು ಬಿಟ್ಟು ಊರಿಗೆ ಬಂದುಬಿಟ್ಟೆನೇನೋ ಅನ್ನಿಸೋ ಹಾಗೆ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳು, ಅಗಲಗಲ ರಸ್ತೆಗಳು, ಬೇಕಷ್ಟು ಹಸಿರಿದೆ.  ಚಂದದ ಹುಡುಗರು, ಅವರಿಗಿಂತ ಚಂದ ಚಂದ ಹುಡುಗಿಯರಿದ್ದಾರೆ!  ಕೈ ಚಾಚಿದರೆ ಮಾರಿಗೆ ಮೂರು ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಗಳು ಕತ್ತರಿ ಹಿಡಕೊಂಡೇ ಕೂತಿವೆ.  ಬೆಂಗಳೂರಂಥ  ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಇನ್ನೆಂಥ ಸ್ವರ್ಗ ಸಿಕ್ಕೀತೆ ಹುಡುಗೀ ಅಂತ ನನ್ನ ಹುಡುಗ ದಿನಕ್ಕೆ ಮೂರು ಬಾರಿ ಕಾಡುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ನಾನು ಮಾತ್ರ ದಿನ ಬೆಳಗಾದರೆ ಬಾಲ್ಕನಿಯಿಲ್ಲದ ಬದುಕೂ ಒಂದು ಬದುಕೇ? ಎಂದೆಲ್ಲ ಸೆಂಟಿ’ಮೆಂಟಲ್’ (!)  ಡೈಲಾಗು ಹೇಳಿಕೊಂಡು ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. 😦 ( ಇದು ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿಯೇ ಆಯ್ತನ್ನಿ, ಪರವಾಗಿಲ್ಲ! )

ಆಪ್ ಜಿನಕೇ ಕರೀಬ್ ಹೋತೇ ಹೇ
ವೋ ಬಡೇ ಖುಷ್ ನಸೀಬ್ ಹೋತೇ ಹೇ ..

ಮುಜ್ ಸೆ ಮಿಲನಾ ಫಿರ್ ಆಪಕಾ ಮಿಲನಾ
ಆಪ್ ಕಿಸಕೋ ನಸೀಬ್ ಹೋತೇ ಹೇ…
ವೋ ಬಡೇ ಖುಷ್ ನಸೀಬ್ ಹೋತೇ ಹೇ….!

ಪ್ರೇಮ ಗೀತೆಗಳೆಲ್ಲ ಬಾಲ್ಕನಿಯಿಂದ ದೂರಾದ ವಿರಹ ಗೀತೆಗಳಾಗಿಯೇ ಕೇಳಿಸುತ್ತವೇಕೋ! 
ನನಗೂ ಮೌನಕ್ಕೂ ಮೊದಲಿಂದಲೂ ಎಣ್ಣೆ ಸೀಗೆಕಾಯಿ ಸಂಬಂಧವೇ. ಮಾತು ನನ್ನೆದೆಯ ಹಗುರಾಗಿಸಿದಷ್ಟೇ ಮೌನ ನನ್ನ ಕಾಡಿದೆ. ನನ್ನದು ಮಾತಾದರೆ ಜೊತೆಯಾದವನದ್ದು ಮೌನ.  ಮೌನ ಬಂಗಾರ ಕಣೆ ಅನ್ನುವುದಾದರೆ ನಂಗೆ ಬಂಗಾರ ಅಂದರೆ ಅಷ್ಟಕ್ಕಷ್ಟೇ!  ನನ್ನ ಮನದ ಮಾತುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಚೂರೂ ಬೇಸರಿಸದೆ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಮನೆಯ ಬಾಲ್ಕನಿ ಮಾತ್ರ.  ಅತ್ತಾಗೆಲ್ಲ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಿ ಸಂತೈಸಿದ್ದು,  ಒಂದೂ ಬಿಡದೆ ಖುಷಿಯನ್ನೆಲ್ಲ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದು,  ಪ್ರೀತಿಯ ಪಿಸುಮಾತಿಗೆ ಕಿವಿಯಾದದ್ದು… ಕಂಡೂ ಕಾಣದಂತೆ ಕಣ್ಣೀರಾಗಿದ್ದು… ಎಲ್ಲವೂ ಬಾಲ್ಕನಿಯಲ್ಲಿಯೇ. ನನಗೆ ನಾ ಅರ್ಥವಾಗಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಬಾಲ್ಕನಿಗೆ ತೆರೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಿರಬೇಕು………..  

ಕೋಯಿ ಮೌಸಮ್ ಐಸಾ ಆಯೇ
ಉಸಕೋ ಅಪನೀ ಸಾಥ್ ಜೋ ಲಾಯೇ….

ಆಜ್ ಭಿ ದಿಲ್ ಪರ್ ಭೋಜ್ ಬಹುತ್ ಹೇ
ಆಜ್ ಭಿ ಶಾಯದ್ ನೀಂದ್ ನ ಆಯೇ…..

                                                ಬಾಲ್ಕನಿ I MISS U !   😦  😦   😦

ಟೈಮ್ ಪಾಸ್ !

ಜಡಿಮಳೆಯ ನಡುವಲ್ಲಿ
ಸುರಿಯುತ್ತವೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಆಲಿಕಲ್ಲು
ಹೆಕ್ಕಿ ತಂದು ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕರಗಿ ನೀರು
ಮನದೊಳಗೆ ಹಗಲೂ ಮುಸ್ಸಂಜೆ
ಎದೆಯೊಳಗಿಳಿದು ತಂತಿ ಮೀಟುವ ಮಳೆಯೇ
ನೀ ಸುರಿವುದೇ ಬೇಡ, ಬೇಸಿಗೆಯೇ ಇರಲಿ

ಕಣ್ಣಲ್ಲಿಯೇ ಕರಕಲಾಗುತ್ತಿವೆ ಕನಸುಗಳು
ಕಾದಷ್ಟೂ ಕಾಯಿಸುತ್ತಿದೆ
ಉರಿಬಿಸಿಲ ಧಗೆಗೆ ಮುರುಟುತ್ತಿವೆ
ಮನದ ಮಾತುಗಳು
ಆಸೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಆವಿಯಾಗಿಸುವ ಬಿಸಿಲೇ
ನೀ ತಟ್ಟುವುದೇ ಬೇಡ, ಚಳಿಗಾಲವೇ ಇರಲಿ

ನಿಂತಲ್ಲಿ ಕುಂತಲ್ಲಿ ಹಿಡಿಯಾಗುವ ದೇಹ
ಬೆಚ್ಚನೆ ಗೂಡು ಬಯಸಿ
ಬಿಸಿಯುಸಿರಲ್ಲಿ ಬೆರೆತು ಬೆರಗಾಗುವ
ಕನಸು ಕಂಡು
ಮತ್ತಿಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟು ಭಾರವಾಗುವ ಹೊತ್ತು
ಬಾಡಿದ ಮರವ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬೆತ್ತಲಾಗಿಸುವ
ಚಳಿಗಾಲವೇ ನೀ ಸುಳಿವುದೇ ಬೇಡ

ಮಳೆಗಾಲವೇ  ಇರಲಿ!!